Τι είναι;
Είναι μία επιπλοκή που αναπτύσσεται μετά από παρατεταμένη και αλόγιστη χρήση των φαρμάκων της εξωσωματικής. Αποτελεί τον σοβαρότερο κίνδυνο για τις γυναίκες που μπαίνουν στη διαδικασία της εξωσωματικής.
Ποια είναι τα συμπτώματα και πότε εμφανίζονται;
Το Σ.Υ.Ω. εμφανίζεται στο 5% του γυναικείου πληθυσμού που υποβάλλεται σε διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Η βαρύτητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από την μορφή του Σ.Υ.Ω. (ελαφριά, μέτρια, βαριά). Η ελαφριά μορφή του συνδρόμου χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στην κοιλιά, δυσφορία, διόγκωση των ωοθηκών λόγω ύπαρξης μεγάλων κύστεων, συσσώρευση υγρού στην κοιλιά, ελαττωμένη απέκκριση ούρων και διαταραχές των αιματολογικών εξετάσεων. Στην περίπτωση αυτή, η γυναίκα πρέπει να νοσηλευθεί και να βρίσκεται κάτω από στενή ιατρική παρακολούθηση.
Το Σ.Υ.Ω. εμφανίζεται 3 με 7 ημέρες μετά την ωοληψία, είτε μετά από 2 εβδομάδες.
Μπορεί να γίνει πρόληψη του Σ.Υ.Ω.;
Η γυναίκα η οποία εντάσσεται σε πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατόπιν υποδείξεως του ιατρού και της ομάδας του κέντρου εξωσωματικής πρέπει να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Το πρωτόκολλο αυτό πρέπει να ανταποκρίνεται απόλυτα στις ανάγκες της γυναίκας, στις ιδιαιτερότητές της, στο ορμονικό της προφίλ, να είναι δηλαδή εξατομικευμένο. Η λήψη λεπτομερειακού ιστορικού, η ενδελεχής εξέταση της γυναίκας από τον εξειδικευμένο ιατρό που ασχολείται με θέματα υπογονιμότητας θα αποκλείσει παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη του Σ.Υ.Ω. (λεπτόσωμες γυναίκες, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, νεαρή ηλικία), και θα οδηγήσει σε χορήγηση φαρμάκων φιλικότερων και πιο ασφαλών για τη γυναίκα, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα ανάπτυξης του Σ.Υ.Ω.
Ποια είναι η θεραπεία του Σ.Υ.Ω.;
Παλαιότερα, στην βαριά μορφή του Σ.Υ.Ω. ήταν αναγκαία η νοσηλεία της γυναίκας, πολλές φορές μάλιστα σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Η θεραπευτική αγωγή περιελάμβανε στενή παρακολούθηση των ζωτικών λειτουργιών της γυναίκας με ανακουφιστικές παρακεντήσεις, αντιβιοτική αγωγή, κορτιζόνη και χορήγηση λευκωμάτων. Σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Υπάρχουν νεώτερα θεραπευτικά δεδομένα στην θεραπεία του Σ.Υ.Ω. (χορήγηση GΝRΗ ανταγωνιστών στην ωχρινική φάση) που ανακουφίζουν άμεσα την ασθενή (σωματικά και ψυχολογικά) χωρίς να απαιτείται νοσηλεία.
Συμπερασματικά, λοιπόν, ο ιατρός και η ομάδα του θα πρέπει να είναι γνώστες του ιστορικού και της προδιάθεσης της γυναίκας να αναπτύξει Σ.Υ.Ω. και να είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι στα νεώτερα θεραπευτικά δεδομένα για να βοηθήσουν αποτελεσματικά τη γυναίκα.