Είναι η αιμορραγία της μήτρας και χαρακτηρίζεται από μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση (περίοδο). Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο αίτιο που την προκαλεί και συνήθως αφορά κορίτσια που μόλις άρχισαν να έχουν περίοδο, γυναίκες που βρίσκονται γύρω από την εμμηνόπαυση (προ- ή περι- εμμηνοπαυσιακές) ή γυναίκες που έχουν κάποια ασθένεια η αντιμετωπίζουν κάποια στρεσογόνο κατάσταση.
Για την διάγνωση του προβλήματος απαιτείται ένα λεπτομερειακό ιστορικό από τον γυναικολόγο (διαταραχές πήξης αίματος, λήψη αντιπηκτικών ή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, κληρονομικές, αιματολογικές παθήσεις) που θα οδηγήσει στην διάγνωση και την λύση του προβλήματος. Η κλινική εξέταση και το υπερηχογράφημα των ωοθηκών και της μήτρας θα αποκλείσει οργανικές αιτίες (κύστεις ωοθηκών, πολύποδες μήτρας, ινομυώματα μήτρας). Σημαντικό ρόλο παίζει και ο ορμονολογικός έλεγχος όπου η αντίστοιχη θεραπεία θα είναι η λήψη των αντίστοιχων ορμονικών σκευασμάτων. Η δυσλειτουργική αιμορραγία της μήτρας μπορεί να έχει διάφορες μορφές, όπως μηνορραγία (βαριά περίοδος), ολιγομηνόρροια (περίοδος σε αραιά διαστήματα), πολυμηνόρροια (συχνή περίοδος) και μητρορραγία (ακανόνιστη βαριά περίοδος).
Η θεραπεία της δυσλειτουργικής αιμορραγίας της μήτρας είναι συμπτωματική (δηλαδή ανακούφιση από την αιμορραγία) και εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας. Στα κορίτσια εφηβικής ηλικίας χρησιμοποιούνται ορμονικά σκευάσματα που περιέχουν προγεστερόνη ή σε συνδυασμό με οιστρογόνα (αντισυλληπτικά).
Σε γυναίκες περιεμμηνοπαυσιακές τοποθετείται ενδομήτριο σπείραμα (σπιράλ), το οποίο περιέχει ορμόνη που περιορίζει την αύξηση του πάχους του ενδομητρίου και κατά συνέπεια την ροή αίματος. Αυτό μπορεί να γίνει εφόσον έχει προηγηθεί η βιοψία της κοιλότητας της μήτρας (διαγνωστική απόξεση) για να αποκλειστεί η κακοήθεια του γεννητικού συστήματος.
Τέλος, υπάρχουν και ενδοσκοπικές μέθοδοι (υστεροσκόπηση) όπου καταστρέφεται το εσωτερικό πέταλο της μήτρας (ενδομήτριο) για να αποφευχθούν οι αιμορραγίες.Οι ενδοσκοπικές αυτές μέθοδοι είναι ασφαλείς, η γυναίκα επιστρέφει την ίδια ημέρα στις δραστηριότητες της και έχουν μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Απόλυτη ένδειξη για την εφαρμογή των μεθόδων αυτών είναι να έχει αποκλειστεί η κακοήθεια και να μην υπάρχει ενδιαφέρον για διατήρηση της γονιμότητας.