Τι είναι
Τύποι ακράτειας
Αίτια
Θεραπεία
Τι είναι ακράτεια ούρων
Είναι η μη συνειδητή (δηλαδή χωρίς την θέλησή μας) απώλεια ούρων σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επηρεάζει τις κοινωνικές επαφές της γυναίκας (μυρωδιές, βρεγμένα ρούχα, εσώρουχα) και την σεξουαλική της δραστηριότητα σε μεγάλο βαθμό.
Πόσο συχνή είναι η ακράτεια ούρων στις γυναίκες και σε ποια ηλικία εμφανίζεται;
Σύμφωνα με διεθνή βιβλιογραφικά δεδομένα, υπολογίζεται ότι 1 στις 4 γυναίκες, ηλικίας 30-60 ετών) έχει παρουσιάσει έστω ένα επεισόδιο ακράτειας. Βέβαια οι μελέτες είναι συχνά περιορισμένες λόγω του αισθήματος ντροπής, ιδιαίτερα των μεγαλυτέρων σε ηλικία γυναικών, να παραδεχθούν το πρόβλημα αυτό, ακόμα και στον γυναικολόγο τους.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακράτειας;
Ναι. Υπάρχουν 3 βασικοί τύποι ακράτειας:
Α) Ακράτεια από προσπάθεια: Είναι η κατάσταση όπου κάθε δραστηριότητα που αυξάνει την πίεση στην κοιλιά, όπως βήχας, φτάρνισμα, ορθοστασία, σφίξιμο, μπορεί να προκαλέσει απώλεια ούρων.
Β) Επιτακτική ακράτεια: Είναι η κατάσταση όπου η γυναίκα νοιώθει ξαφνική επιθυμία να ουρήσει αλλά δεν προλαβαίνει να κρατηθεί, μέχρι να φθάσει στην τουαλέτα.
Γ) Μικτή ακράτεια: Περιλαμβάνει τον συνδυασμό των δύο παραπάνω τύπων ακράτειας.
Ποια είναι τα αίτια της γυναικείας ακράτειας ούρων;
Ακράτεια ούρων μπορεί να εμφανισθεί μετά από τοκετό (συνήθως κολπικό τοκετό), ή μετά από μία χειρουργική επέμβαση, όπως υστερεκτομή, ή επέμβαση στο έντερο. Προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται το άγχος, το κάπνισμα, το αυξημένο σωματικό βάρος, οι λοιμώξεις (κυστίτιδα, κολπίτιδα), η μεγάλη ηλικία (λόγω χαλάρωσης των στηριγμάτων που συγκρατούν την ουρήθρα στη θέση της), οι τοκετοί στο ιστορικό της γυναίκας και τέλος ψυχοσωματικές και νευρολογικές διαταραχές.
Υπάρχει θεραπεία για την γυναικεία ακράτεια ούρων;
Ναι. Υπάρχουν 4 θεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Προγραμματισμός της ούρησης: Η γυναίκα πηγαίνει στην τουαλέτα για να ουρήσει συγκεκριμένη ώρα (κάθε 2-4 ώρες), ανεξάρτητα αν θέλει να ουρήσει ή όχι. Αργότερα η ίδια γυναίκα μαθαίνει να αυξάνει το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο επεισοδίων ούρησης «εκπαιδεύοντας» έτσι την κύστη της να καθυστερεί την ούρηση για μεγαλύτερα διαστήματα.
Ασκήσεις του πυελικού εδάφους (δηλαδή των μυών της λεκάνης) για έλεγχο συνειδητό της ούρησης.
Φαρμακευτική θεραπεία: Διάφορα αντιχολινεργικά φάρμακα (σολφενακίνη, τολτεροδίνη), μπορούν να θεραπεύσουν κυρίως την επιτακτικού τύπου ακράτεια, ενώ για την αντιμετώπιση της ακράτειας από προσπάθεια, ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα έχουν δείξει οι αναστολείς της σεροτονίνης (ντουλοξετίνη).
Χειρουργική θεραπεία: Η χειρουργική θεραπεία γίνεται αφού ο Γυναικολόγος, σε συνδυασμό με τον Ουρολόγο, κατόπιν ειδικών εξετάσεων (ουροδυναμικός έλεγχος), έχουν κάνει σωστή διάγνωση του τύπου της ακράτειας. Η χειρουργική θεραπεία έχει εφαρμογή όταν αποτύχουν οι προηγούμενες συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας. Γίνεται με την τοποθέτηση κολπικής ταινίας ελεύθερης τάσης, έχει μηδαμινές επιπλοκές, αλλά τα αποτελέσματά της είναι αμφιλεγόμενα.